Nermin Ayduran Ağlamak

Suskunluğun dışa yansıması mıdır ağlamak. Bir çocuğun gözlerinden mi akar gerçek gözyaşları. Ya da ruhumuz yorulduğu zaman mı ağlamak isteriz. Nedensiz de ağlanır bilirim de… Ne diyeceğimi bilemem o an kalbimdeki hislerime.

Yağmurlara benzer gözyaşları.Su damlacıkları suskundur önceleri. Grileşir sonra ve hafif hafif nemlenirken bir yol arar sığınmak için gökte. Bulutuna kavuştuğu an, onu kendine dost edinir ve bulut da bir süre sonra grileşir damlacıkların hüznüyle.

Yağmurlar bulutlardan akan gözyaşlarıdır. Yağdıkça özgürleşir, yağdıkça yenilenir.

Bizlerdeböyleyiz…

Sığınmak istediğimiz bir yer arar gözlerimiz önce. Yıllar öncesinde kalan çocukluğumuz içimizde bir yerlerden canlanır. Çocukça bir ruha bürünürüz sonra. Göğün bütün rehavetinde gezinir nazlı duygularımız ve sığınırız kalbimizdeki buluta. Hislerin en yoğunuyla buluşuruz o anlarda. Nedensiz ağlamalar gelir ardından. Gözbebeklerimizi engelleyemeyiz nemlenmekten. Damla damla birikmiş yaşlarımız akar gözlerimizden. Ağlamayı isteriz delice.

Sanki özgürleşiriz gözyaşlarımız süzüldükçe.

Çocuklaşırızağladıkça… Kalbimizi saran gri bulutun ağardığını hissederiz. Suskun ve gizemlidir dökülen yaşlarımız. Aynı çocukluğumuzdaki gibi, saf ve masumca…

Ağlayabilmeyi de özümsemeli insan. Özün yansıması bir anlamda ya da içsel bir telaşın gözyaşlarına dönüşmesi ve damlacıklara gizlenmiş bir davranış, bir sitem.

Sevinçten olanları en güzelidir. Hüzünden olduğunda karşı koyamadığımız bir hal alır. Acıdan olan gözyaşları en üzüntülü anların şahididir. Yaşamı boyunca acısını taşır o canın gözünden damlayacak bütün yaşların. Biriken gözyaşlarıysa yüreğin sızısıdır ve ancak aktığında rahatlarsınız.

Tıpkıyağmurlargibi…

Ağlamak bir büyü bana göre. Kendimden bilirim. Dayanılmaz istekle gelir ve tutsakmışım gibi ağlamamı ister benden. Dökülürüm sanki o büyüye. Çocuklaşırım. Belki bundandır nedensizce ağlayışlarım. Savrulurum gizlerimde.

Hepimizin vardır böyle anları, önemli olan yaşatmak içinizde bu duyguları. Dünya bizlere acımasız davransa da güçlü olabilmenin tılsımı diye düşünürüm ağlamayı.

Ömrümüz devam ettiği sürece bu duyguyla karşılaşacağız. Kadın, erkek fark etmez ağlamak istediğinizde bırakın aksın yaşlarınız. Biriktirmeyin yüreğinize. Aksın ki rahatlatsın ruhunuzu. Yeter ki acıdan olmasın ağlayışlarınız.

Ağlamaklı hallerinizi sevin, benim de sevdiğim gibi…

Şiirler de yazılmıştır çokça ve değerli şairimiz ÖzdemirAsaf’ın‘‘Ağlamak’’başlıklı anlamlı şiirini sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bazı acılarda yetmez / Bazı ölümlere / Örtüsüdür bazı acıların / Örter, örtülmez / Savunur bir süre /  Ağlayanlar sevinmeli / Sevin ağlayabiliyorsan / Acılar artarda dinmeli / Durur bir nöbetçi gibi / Durur bir bekçi gibi / Zamana gülmeli-gülmeli / Sevin ağlayabiliyorsan / Unutmanın kardeşidir ağlamak / Uyur uyanır yatağında duyguların / Düşüncenin kucağında hep çocuktur / Ağlamak.