3ü
Denizli
29 Mart, 2024, Cuma
  • DOLAR
    32.15
  • EURO
    34.88
  • ALTIN
    2246.4
  • BIST
    9140.7
  • BTC
    66452.8$

Gazi Ruhu

Gazi Ruhu
Meltem Alacacı "Gazi Ruhu"

Bizim çocukluğumuz Çal’da geçti, orada doğduk, orada büyüdük kardeşlerimle, babamız Milli Eğitim Müdürü idi, bu sebeple okullar bizim yuvamızdı. Ben, oldum olası okul binalarını hep çok sevdim. Her zaman bana kendimi iyi hissettirdi okullar, hele ki ilkokulum; Çal Gazi İlkokulu. Bayılırdım ben ona, çok ama çok güzeldi. Heybeti, yüksek tavanları, özgün mimarisi,kubbe şeklinde pencereleri, ahşap zemini, oyunlarımızın şahidi arka bahçesi, çiçek ve ağaçlarla bezeli ön bahçesi ile kimlikli, kişilikli bir okuldu.

Bütün Gazi Mektepleri gibi onun da ruhu vardı, Gazi Ruhu; bitti sanıldığında yeniden başlamanın, hiçbir şey için hiçbir zaman geç olmadığının, her düştüğünde yeniden kalkmanın mümkün olduğunun, direnmenin, yıkılan bir imparatorluktan evrilenTürkiye Cumhuriyeti’nin ruhu…

Her eğitim- öğretim yılı öncesi,Çal Gazi İlkokulu’nun ahşap zeminine, koruma amaçlı sürülen mazotun kokusu, yeni başlangıçların,yeni bilgilerin, yeni keşiflerin yani yeniliğin kokusu idi.  Basmaya kıyamazdık o tahta zemine… Ve o ahşap döşemelerin aralıklarından silgilerimizi, kalemlerimizi, kalemtıraşlarımızı yutardı o koca ve güzel yapı, eminim bizden hatıra diye saklamıştır onları…

Bayramlarda,graponkağıtlarıyla, kendi ellerimizle yaptığımız, rengarenk kedi merdivenleri ve bayraklarla süslediğimiz sınıflarımız, kitaplık kolu, temizlik kolu, tiyatro kolu, çevre kolu vb. olarak örgütlenip bilinçlendiğimiz kollar, her biri ayrı kıymette öğretmenlerimiz, içtenlikle ve çocuk samimiyetiyle sevdiğimiz arkadaşlarımız o özel okulu daha da özel kılan detaylardı.

Arka bahçedeki iki bayrak direğini paylaşamazdık; tek elimizle direğe sıkıca yapışır, diğer elimizi kuşun kanadı gibi açarak direğin çevresinde, elimiz acıyana dek, deli gibi dönerek oynadığımız oyun, aslında uçma hissine erişmek, yani özgürleşmek eylemiydi…

Gazi İlkokulunda okuyan ya da öğretmenlik yapan hiçbir çocuk ya da öğretmen yoktur ki ön cephesindeki uzun ve çok basamaklı merdivende fotoğrafı olmasın. Bayramlarda, özel günlerde, okulun tatile girişlerinde çekilen o klasik hatıra fotoğrafı,Gazi İlkokulu’nda okuyan herkesin albümünde yerini almıştır…

Çok üzgünüm ve üzüntümü anlatmada kelimler kifayetsiz, çünkü bu,91 yaşındaki, koca bir tarih barındıran güzel yapı yandı; anılar,duvarlarına sinen on binlerce çocuk kahkası ve çığlığı, sayısız Cumhuriyet öğretmenin nidası, sayısız Andımız ve İstiklal Marşı sedaları yandı…

Cumhuriyet’ten beş yaş küçük olan bu güzel binaya, Cumhuriyetin ilklerinden olan bu güzel binaya sahip çıkamadık; yitip gitti, evet sadece gitti, kaybolmadı, yok olmadı, ruhu yaşıyor ve yaşayacak, tıpkı bütün güzel ruhlar gibi, tıpkı Atatürk gibi…

Videolar için YouTube kanalımıza abone olmayı unutmayın!


  • 0
    SEVDİM
  • 0
    ALKIŞ
  • 0
    KOMİK
  • 0
    İNANILMAZ
  • 0
    ÜZGÜN
  • 0
    KIZGIN

Yorum Yazın

E-posta hesabınız sitede yayımlanmayacaktır. Gerekli alanlar ile işaretlenmişdir.

Başka haber bulunmuyor!