Hüsamettin Tat, Sağlık Zenginliği ve hastanede iki gün

Her şey, sağ kulağım, yüzüm ve arkasından koluma kadar zaman zaman bir uyuşmayla başladı. İlk önceleri pek önemsemedim ama ailemizde annem tarafından inme (felç) yüksek tansiyon genetik olduğundan ve annemi de bu yüzden kaybettiğimden, üçüncü oluşumda dayanamayıp aile hekimime başvurdum. Aile hekimim ciddi bir sorun olabileceğini, bir nöroloji uzmanına görünmemi salık verdiler. Kıbrıs Şehitleri bölge polikliniğine Nöroloji bölümüne giderek görevli doktora sorunlarımı anlattım. Doktorum beni dinledikten sonra; "Seni hastanemizde birkaç gün misafir edeceğiz. Eğer gitmek istersen karar ver seni Selver Gazi Devlet hastanesine gönderelim" dediğinde, bende bir burukluk ve hafiften bir panik başladı. Bu yaşıma kadar hiç hastanede yatmamıştım acaba tahlil sonuçları nasıl olacaktı. Biraz heyecan biraz merak hastanede yatmaya karar verdim.

Server Gazi Hastanesine girdiğimden itibaren, önceki yıllara göre hastanelerin çehresinin değiştiğini, hastane kültürünün geliştiğini gördüm. Modern bir hastane, temiz iki kişilik koğuşlar, güler yüzlü personel beni çok memnun etmişti. Bu ortamı da görünce ben biraz daha rahatladım. Yatışım yapıldı, kolumdan kanal açıldı. Sırası geldikçe tetkikler yapılmaya başlandı. Hasta bakıcılar nezaretinde saygılı bir şekilde, tomografim ve ultrasonum çekilmek üzere götürüldüm. Serumlarım takıldı, ilaçlarım verildi, ateşim ölçüldü, tansiyonum ölçüldü, kan alınarak tahlile gönderildi. Velhasıl, bir hasta için ne gerekiyorsa sırasıyla yapılıyordu. Onlar, personel olarak bizleri üzmüyorlardı. Ama başta yanımdaki hasta arkadaşım yaşlı Mustafa amca gibi bazı kendini bilmez hastalar personeli, hemşireleri üzüyorlardı. Yemekleri ve kahvaltıları güzel, ayrıca gece yarısı hastalar uyumadan önce meyve suları, sütleri ve meyveleri önlerine geliyordu. Yine sabahları erken saatte, Dr.lar viziteye çıkarak hastalarıyla tek tek ilgileniyorlar ve hastalıklarımız hakkında bizleri bilgilendiriyorlardı. Böylelikle iki gün hastanede kalmış oldum.

İki günün sonunda yapılan tetkiklerde, her şeyin yolunda ve normal olduğunu gören Dr.um bir şeyimin olmadığını, benim çağın hastalığı olan stresten uzak durmamı, şikâyet konusu olan durumumunsa stresten kaynaklanabileceğini söyledi. Doğru söylüyordu, hiç sorunum olmadığı halde kendime sorun yaratarak armudun sapı, üzümün çöpüne kendimce kafa takıyordum. Bende bunun farkındaydım ve zaman zaman arkadaşlarıma "ben iyi ki hasta olmuyorum" diye onlara olan stresimi teyit ediyordum.

Değerli dostlar, her şeyin başı sağlık. Zenginliklerin en güzeli sağlık zenginliği. Aslında her şeyin sonunun boş olduğunu bildiğimiz halde kendi kendimizi üzüyoruz ve hastalanmaya davet çıkartıyoruz. Kanuni Sultan Süleyman Hanın dediği gibi "Halk içinde bir nesne yok devlet gibi, olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi" Tek bir nefesin bile değeri bilinmelidir. Bütün dünya senin olsa bile sağlığın olmayınca hiçbir önemi yoktur. Ne olur sağlığımızın kıymetini bilelim.

Hastanede yattığım süre de internet üzerinden bana geçmiş olsun dileklerini ulaştıran, telefonla arayarak, halimi, hatırımı soran, hastaneye ve çıktıktan sonra evime kadar zahmet edip ziyaretime gelen; arkadaşlarıma, dostlarıma ve akrabalarıma sonsuz teşekkür ediyorum.

Ayrıca beni ilk muayeneye gidişimden, hastaneden çıkıncaya kadar yanımda olan ve yalnız bırakmayan biricik eşime, hastanede kaldığım sürece benimle ilgilenen ve görevlerini başarıyla sürdüren Servergazi Devlet Hastanesi Nöroloji servisi Uz. Dr. Ahmet Hakan Taşçı'ya, Hemşireler ve hasta bakıcıları Ayfer Hanıma, Rabia Hanıma, Hülya Hanıma, Döne Hanıma, Şenay Hanıma, Sibel Hanıma, Stajer öğrencilerden Nesrin ve Dilara Hanımlara, Özellikle ziyaretime gelip sağlığımla bizzat ilgilenen hastanenin eczane bölümü hemşirelerinden Hemşire Asuman Ünsal'a ve adını sayamadığım ama emeği geçen herkese sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Selam ve saygılarımla