ABDAL DÜŞÜ

1857’li yıllarında, bir İngiliz şirketi tarafından başlatılan İzmir-Aydın Demiryolu Hattı 1888 yıllarında Sarayköy’e ulaşıyor. Dinar İstasyon Şefliği de bir yıl sonra (1889 yılında) İzmir Aydın hattının son istasyonu olarak hizmete giriyor. Dinar-Eğirdir hattı 1912 yılında, Karakuyu-Afyon hattı da 1935 yılında yapılıyor.

Tahtacıların gelişi Rumi 1303-1304, Hicri 1305-1306, Miladi 1888’lere denk geliyor. Tahtacılar, Aydın-Dinar arası demir yolu yapılırken, Söğüt dağlarının kuzey doğu ucunun; Acıgöl’e bakan yamacında, Kavaklı Çeşme ve Bizans örenlerinin hemen ucuna Akkoyunlu köyünün mahallesi olarak oturmuşlardır.(Afyon-Başmakçı ilçesi)

Kara güneyin çamını travers olarak Dinar Ovası’na indirmişlerdir. Travers gereksinimini bitirdikten sonra da, oradan ayrılmaları kolay olmamıştır. Aradan kırk yıla yakın bir zaman geçmiştir. Zaman içinde Akkoyunlu köylüleri ile aralarına düşmanlık girmiş, geçimsizlik ve kavgalar başlamıştır. Akkoyunlular, Tahtacıların orda kalmalarını istemiyorlardı. Kavga, dövüş, silah hiç eksik olmuyordu. Dağılmaları uzun sürdü. Birden bire kalkıp gidemediler, zamana yayıldılar. Isparta’ya, Antalya’ya, İzmir-Narlıdere’ye gittikleri biliniyor. Gelişlerini, Isparta Halk Evleri Dergisi “ÜN” bildiriyor. Dergiye de Akkoyunlu Horzumların büyüklerinden olan rahmetli Şavkı Bey’in babası Ali Bey anlatmıştır. O yörenin insanı bu Tahtacılara “Tahtacılar dediler, bizde dedik, Çepniler dediler, bizde dedik, Aptallar dediler, bizde dedik” demektedirler.

Ben de o yörenin çocuğu olduğumdan, zaman zaman konusu açılan bu tahtacıların geçmişlerini anlatırlarken genellikle Aptallar olarak anlatırlardı. Eğitimci-Yazar Rifat Yiğit, Aptalların bu yaşamını ve yaşamdaki bazı kesitleri, derleyerek, canlı kaynaklardan da dinleyerek “ABDAL DÜŞÜ” isimli bir roman yapmıştır.

Dinar Belediyesi Kültür Yayınlarından 2014 yılında çıkan bu roman, 23 bölümden oluşmuş, 216 sayfalık bir kitaptır.

Yazar Abdal Düşü isimli bu romanında o bölgede geçen Orçanlar Bölgesini anlatmaktadır. Çepnilerin hayatlarından örnekler vererek yazılmış hayali bir romandır Abdal Düşü.

Abdal Düşü isimli bu romanda yazar; yere ilk kanı düşüren, Âdem Peygamberin oğullarından Habil ile Kabil örneklerinden yola çıkarak eşkarı doğurduğu, Battal ile Bektaş’ın mücadelesi etrafında Çepnilerin ve Aptalların yaşamları, hayatı algılamaları, O, topraklarda otuz sene kaldıkları halde tutunamayıp göç etmeleri anlatılmaktadır.

Aslında yazar, Aptallarla Çepnilerin dar anlamda aynı kökenden olmadıklarını bilmektedir. Bunu da kitabında şu satırlarla anlatır.

“Abdallar dediler, bizde dedik.

Çepniler dediler, bizde dedik.

Tahtacılar dediler, bizde dedik”

Dinar Belediyesinden temin edilerek, okunabilecek ve o bölgeye ait bilgi alınabilecek bir eserdir Abdal Düşü.