BİR GARİP YÖNETİM

Halka yönelik küfür içeren sözler sarf edenler Devletten ihale almaya devam ediyor. Hükümet, ‘’Vatandaşıma hakaret edemezsin, edersen yaptırım ve müeyyide ile karşılaşırsın’’  diyeceği yere, ihale üstüne ihale veriyor. Bununla da yetinmiyor vergi borçlarını siliyor. Yani kamuya küfreden kamudan ihale alıyor; bunlar,hükümet eliyle Devletten aldıkları ihalelerle, varlıklarına varlık eklemeye vebu varlıktan kaynaklı vergileri de ödememeye devam ediyor.Dolaysıyla, ekonomik anlamda sermaye büyüyor, halk küçülüyor.

Milyonlarca vatandaş açlık ve yoksulluk sınırında yaşarken, işsiz sayısı rekora koşarken, pazarlarda alıcı da satıcı da mutsuzken,156 ülkeye ve 9 kuruluşa yardım edildiği söyleniyor. Evde kendi çocukları aç, baba komşulara yemek dağıtıyor?

Sarayın 1 günlük harcaması 11.000.000 TL iken, halkın büyük çoğunluğunun cebine giren, 30 günlük asgari ücret 2.300 TL ve makasın iki ucu arasındaki mesafe gün geçtikçe açılıyor.

Halk sağlığı her şeyin üstünde iken, Covid önlemlerinin zamanında ve yeterli düzeyde alınmaması salgının etkilerini katlıyor.  Bunun yanında, aşı konusunda 11 Aralık olarak verilen tarih çok geride kalmasına rağmen aşı ile ilgili durum hala muğlaklığını koruyor. Aşının fiyatı konusunda ise Devlet ciddiyetinden uzak açıklamalar yapılıyor.

Buğday, arpa ve mısır ithalatında gümrük vergileri sıfırlanıyor, çiftçiye ‘’Sen ekme, dikme’’ deniyor. Kanadalı, Amerikalı çiftçilerin mahsulü ülkemize vergisiz giriyor, onlar kazanıyor, bizim çiftçimiz maliyetlerle boğuşuyor.Üretmezsek bağımlı oluruz, üretmezsek o bağımlı olduklarımız ihracı durdurduklarında aç kalırız, üretmezsek esir oluruz. Verimli topraklarımız, ata tohumlarımız, becerikli çiftçilerimiz varken ‘’Paramız var ki alıyoruz.’’  şımarıklığını reddediyoruz ama kimse duymuyor.

CHP milletvekili Sezgin Tanrıkulu’nun TBMM Başkanlığı’nın müşavir sayısı konusunda verdiği soru önergesine yanıt veriliyor, yanıt: 53 kişi! Ve biz, bunca kişiye verilen maaşlar mı yanalım, 53 kişiye danışan kişinin o makam için gerekli liyakatteolmadığının ilanına mı yanalım bilemiyoruz. Meclisin fonksiyonsuz olması da başlı başına büyük bir siyasal sorun olarak duruyor.

          Metin Akpınar gibi Cumhuriyet savunucusu sanatçılar anayasal hak olan düşüncelerini ifade etmeleri sebebiyle hapse atılmaya, susturulmaya çalışılıyor; saray sevicisi şarkıcı ve oyuncular ise Devlet televizyonunda dizi ve programlarla ihya ediliyor.

          Diğer yandan, ana muhalefet lideri, yasa dışı iş yapanların vergi vermesi gerektiğini söylüyor. Suçun vergisi değil cezası olduğunu bilmeyen bir muhalefet lideri olabilir mi?  Bu yasa dışı işlerle mücadele etmek gerektiğini bilmeyen bir  muhalefet olabilir mi? Bu ülkede vergi borcu silinen sayısız yasal şirket varken, kalkıp illegal oluşumlardan vergi alınsın diyen bir muhalefet olabilir mi?Farkındalar ya da değiller ama muhalefet bu iktidarın başına gelmiş en güzel şey!Bu iktidara en çok fayda sağlayan şey olarak da muhalefet karşımızda duruyor.

Yani, nerden baksan haksızlık, nerden baksan tutarsızlık, nerden baksan akılsızlık!