Bizler Kelimelerden Kelimeler Bizden İbaret

      Dün bir mail aldım. Maili atan kişi, bir dergide yazımı okuduğunu ve beğendiğini, bu yüzden de mail atmak istediğini yazmış. Çok mutlu etti bu beni. Bazen düşünürdüm acaba yazdıklarımı birileri bir yerlerde okuyor mudur diye. Dergilerdeki yazılarım olsun, köşe yazılarım olsun birileri okuyor mu gerçekten derdim.  Bir yerlerde, belki bildiğim kadar yakın belki de bilmediğim kadar uzak bir yerlerde birileri de benim yazılarımı okuyormuş. Benim cümlelerimden tat alıyor, o zaman diliminde benim kelimelerim onu sarıveriyormuş. Ne güzel bir duygudur. On yaşında hayalini kurduğum kelimelerle insanlara dokunmak isteğinin en somut mutluluğu... Hiç tanımadığım bilmediğim kişiler belki Mardin’de, belki Trabzon’da belki de Bursa’da beni okuyor. Kiminin en ihtiyacı olduğu bir an belki benim gazetede ya da dergide basılan bir yazım denk geliveriyor önüne… Gerek gazetede basılan yazılarımdan gerekse dergide basılan yazılarımdan hep olumlu geri dönüşler aldım. Yazar değilim, yazar olmak isteyen biriyim hâlâ. Görüyorum ki çabalarım boşuna değil.

       Bu yüzyılda herkes yazıyor ama kimse kitap okumuyor. Yazar olmak, o sıfatı hak etmek bu kadar kolay mı? Önüne gelen İnstagram ya da Facebook sayfasına hemen “YAZAR” yazıyor. “Sen nerenin yazarısın acaba, ne zaman yazar oluverdin kardeşim?” diye o kişinin yüzüne bağırasım geliyor. Birkaç sene önce tanıdığım ve edebi bir kalemi olmayan, çok basit düzeyde yazan biri geçen gün kitabının çıkacağını ilan etmiş. Bu nasıl bir cahil cesaretidir böyle… İyi bir yazar olmak için önce çok ama çok iyi bir okur olmanız gerekir. Zaten çok iyi bir okur olsalar o yazdıklarını bastırmaya bence cesaret edemezler. Neden önüne gelen basılı bir kitabı olsun istiyor. Sanırım ülkenin yarısının basılı bir kitabı var. Bu durum gerçekten çok komik… Şu an iki üç kitap çıkarabilecek kadar elimde yazım var ama bastırmak istemiyorum. Çünkü ben nitelikli bir yayınevinden nitelikli bir eserim olsun istiyorum. Geleceğe iyi eserler bırakmak istiyorum. Gelecek zamanda elbette şu an gerçekten iyi yazanlar okunacaktır, sözde kendini yazar zannedenler değil…

Bizler kelimelerden ibaretiz kelimeler bizden ibaret. Bizler kelimeyi hayat, hayatı kelime biliriz. Bu yüzdendir zaten anlatma gayretimiz. Ben güzel bir yazı, güzel bir şiir yazınca dünya ve içindeki bütün kötülükler değişmeyecek, evet… Ama şuna inanıyoruz, biz eğer iyi bir şey yazdıysak ve o okunduysa o insan belki değişecek. Çok duymuşsunuzdur “bir kitap okudum ve hayatım değişti” diyenleri. Biliyorum ki bundan sonra da yeteneği olmadığı halde kitap yazanlar, çok kitap okumadığı halde yazdığını edebi bir eser sanıp bastıranlar olacak. Olsun… Ben kitabım olsun diye kitap yazmam. Ben nitelikli bir eser üreteyim diye kitap yazar ve bastırırım. Cahil cesaretli insanlara aldırmadan, her zamanki gibi çok çok çok kitap okuyup sonra kitabımı çıkarırım zamanı geldiğinde…