DİREKT RAKİPLERDEN SADECE 1 PUAN ALABİLDİK!

Sezon başından bu yana tabir-i caizse sahada oynanan pardon oynanmayan! Futbola sürekli isyan ettim. Çünkü hep istedim ki üretken, agresif ve 90 dakikaya yayılan bir futbol izleyelim. Ancak ilk haftaları hazırlık dönemi deyip bir kenara koyacak olursak ligin olgunlaştığı dönemler de dahil olmak üzere, ‘Denizlispor da ne oynadı arkadaş!’ diyebileceğimiz tek bir maçı geride bırakamadık maalesef. 

-Hatırlayın sezonun ilk maçını ve benim yazdığım, ifade ettiğim cümleleri. Rakip Eyüpspor’du ve ben bu köşeden de defalarca altını çize çize ifade ettim ki skordan bağımsız olarak sahada ne oynadığımızı, seyirciye neyi geçirebildiğimizi görmemiz lazım. Hoş istenileni yüzdesi yüksek bir şekilde sahaya yansıtabilecek bir rakip değildi belki Eyüpspor ama istedik ki belli bölümlerde de olsa takım sazı eline alsın, bireysel yetenekteki futbolcularımız kendilerine, ‘Hazırlık dönemini iyi geçirmiş, yatmamış, çalışmış’ dedirtsin. Ancak ne takım oyunu anlamında ne de bireysel anlamda Eyüpspor maçı dahil ilerleyen haftalarda da pozitif bir şey göremedik üzgünüm ki. 

Bilmiyorum camia farkında mı ama çok kötü günler geçiriyoruz ve belki de tarihin en kötü en zor sezonunu yaşıyoruz. Küme düşme korkusu ilk kez nefesini ensemizde bu kadar net hissettiriyor. Evet geçen sezon da uzun süre kaldık bu bataklıkta, çıkmasını da bildik lakin geçen sezon dönem dönem saman alevi gibi parlayan, ‘Dur yahu bu takım haftaya bir şeyler yapar’ diyebileceğimiz oyunlar izlettirmişti bize. Ancak bu sezon ben bunu hiç ama hiç diyemedim. Nice puan ya da puanlar umudu ile takip ettiğim maçlardan bırakın puanı oyun anlamında bile bir şey elde edemedik ve grafiğimiz hep aşağı ivmeli ilerledi. 

-Geçen sezon kaybettiğimizde şaşırdığımız Mesut Bakkal’la bir maç bile kazanamadık yahu bu çok acı bir şey değil mi? Giray Bulak’la büyük hayaller kuramadık geçen yılki Balıkesir karnesi nedeniyle ancak camiayı bilen bir teknik adam olması hasebiyle bir umut dedik ve sarıldık hocaya. İlk maçını kazandı Tuzla karşısında evet ama Mesut Bakkal dönemindeki oyundan farkı var mı sizce sahada oynanan futbolun? Ya da bireysel anlamda şu futbolcu Giray Bulak’la yeniden doğdu diyebiliyor muyuz? Şimdi çoğunuz belki geçen hafta 2 gol atmasından mütevelli Özer Özdemir diyeceksiniz ama attığı gollere kadar ki oyununu oturun bir izleyin isterseniz Özer’in. Ben bunu bir tek kısmen Mustafa Çeçenoğlu için konuşabilirim. Yeteneklerini sanki biraz daha fazla sergileme imkanı bulmaya başladı. Kafa rahatlığımı yaşandı, kan mı uyuştu bilmem ama gözle görülür bir çıkış bana göre bir tek Çeçenoğlu’nda var. Benim yeni sezonda en çok umut bağladığım yetenek abidesi Gökhan Süzen hala ortalarda yok. Gel artık diye dün saydığımız Djedje bizi heyecanlandıracak ne yaptı oynamaya başladığından beri? Savunmamız zaten evlere şenlik. 

-Bakın sevgili okurlar. İç sahada kazandığımız Tuzlaspor mücadelesinin son 10 dakikasında topla oynama yüzdeleri yüzde 90’a yüzde 10 rakip lehineydi. Kusura bakmayın ama bu denli bir istatistikle kaç son 10 dakikayı gol yemeden tamamlar, galibiyetle kapatabilirsiniz?
-Günün sonunda şuraya geleceğim. Direkt rakiplerimiz Gençlerbirliği’nden 2 gol yedik, Altınordu’dan 2 gol yedik. Rakibimiz olabileceğini düşündüğüm Erzurumspor’a topu göremeden gereksiz 2 kırmızı kartla 1-0 yenildik. Hesap basit. Bu üç ateş hattı rakiplerimizden sadece 1 puan alabildik. Bu maçlarda Gençlerbirliği maçı dışında sahada ortaya olumlu hiçbir şey koyamadık. 

Geçen hafta bir sebeple galip geldik ama devamı gelir diyemiyoruz bize gösterilenle. Kaldı ki bu hafta Adanaspor ve haftaya Yeni Malatyaspor, bizim ateş hattı rakiplerimizdir onu da söyleyeyim. Kredimizi bitireli çok oldu. 6 puanı alarak tatile çıkmalıyız. Yoksa yandı gülüm keten helva. Benden söylemesi…