EYLÜL

Her şey o kadar dokunaklı ki
Eylülsem, istemeden kırılıyorsam bazen
Dağınık, renksiz bir mozaik gibiysem
Üstelik yalnızsam bir de -telefonda kuş sesleri-
Aynalardan duvarlara bir üzünç akıntısı
Bu dünyada çekingen olmak çok iyi bir şeydir baylar. (Eylülün Sesiyle-Edip CANSEVER)

Bir bitişe ve bir başlangıca en çok yakışan aydır. Gidiyorum bu şehirden ayıdır. Sesi vardır Eylül’ün git diyen, kal diyen. Çelişkilerin ve bu çelişkileri sevebilme ihtimalinin zamanıdır Sıcak seveni de, soğuk seveni de memnun etmeye çalışan, herkes beni sevsin ister sanki EYLÜL.

İnce bir hüznün, telaşların, vedaların, merhabaların ayıdır, sarıdan kızıla dönecek yaprakların, yağmur sesinin, toprak kokusunun, kışa hazırlığın, okula başlangıcın, herkesin hayatına gelen düzenin sahibidir EYLÜL.

Görünmez silgilerle sildik istemediğimiz anıları, istemediğimiz insanları ve olayları kısacası alın yazımız hariç her şeyi. Yeniden başladık okula, mevsime, yazın miskinliği, tembelliği ve aman sende boşverciliği, zaten çok sıcak hiçbir şey yapasım yok bahanesini, havanın serinlemesi ve senin gelmenle sanki daha çalışkan, daha ayakları yere basan ve daha kararlıyız artık.

Çiçek olsa sarı lale, müzik olsa Chopin, kitap olsa DorianGrey’ in portresi, koku olsa hafif ve güzel bir çiçek kokusu, Tat olsa vişne reçeli beş duyumla böyle hissediyorum seni EYLÜL

Dünya güneş etrafında döndü ve mevsiminle birlikte sen geldin. 2008 yılı 22 Eylül’ ün de de benim dünyama geldin. Sanki ben de seninle birlikte yeniden doğdum, sanki o zamana kadar hiç yaşamadım. Her şey seninle anlamlandı. Hayatımda büyük bir parça eksikti de şimdi resim tamamlandı. Hatta bazen üniversite anılarımı düşünürken Eylül’ ü nereye bıraktım acaba diye düşünürken buluyorum kendimi ki eylül’ e daha 5 yıl varmış o zamanlar. Yani anlayacağı o kadar benimsiyor ki insan dedim ya öncesi yok sanki. Tekrar tekrar deneme gücü verdin, tam bitti dediğim yerde hadi yaparsın dedin sanki bir bakışınla. Seninle birlikte bende büyüdüm, öğrettim, öğrendim, ağladım, güldüm. Benim için her şey ya siyah, ya beyaz ya sen pembesin mesela. Benim için çoğu şey mantıklı olmalı ya mesela sen duygusun. Büyüdükçe daha az hissedebildiğim, duygunun değil de mantığın bize bir şeyler kazandırdığını anladığım yaş ve tecrübedeyim ya artık olsun sen duygularımın en güzelisin. Büyüdükçe hem benden ayrı bir birey olmanı daha çok fark etmem, bir yandan büyüdükçe uzaklaşmamız ama bir o kadar da konuşacak konumuzun çoğalması ve yakınlaşmamız. Bazen sana yakın olmak için uzak durmam gerektiği (ergen anneleri ne demek istediğimi anlayacaktır). Ben ne yazsam da, Dostoyevski 630 sayfa sana olan hislerimi yazsa da, hatta ilk 250 sayfası seni betimlese de ifade edemez ama sen biliyorsun zaten iyi ki doğdun EYLÜL.