Siyaseten Gülüyoruz

Yolcular yola, solcular sola, sağcılar sağa, kaldırım sokağa, gece aydınlığa, komşu komşuya, insan insana vefasız…

Öylesine yaşıyoruz siyaseten gülüyoruz…

Sevmeyen sever gibi, düşmeyen düşer gibi, uzaklar yakın, yakınlar uzak gibi, olmayan var, var olan yok gibi yaşayıp gidiyoruz…

Siyaseten gülüyoruz…

Kötüler iyi gibi, kıyafetten insan gibi, lisanen tatlı gibi, elini arkaya saklayıp uzatır gibi, resimlerde mutlu gibi, gösterişten uzak gibi, ağır gelmiş bir yürek gibi taşıyıp gidiyoruz…

Bakmayın işte siyaseten gülüyoruz…

Müziğe hayran gibi, notaya düşman gibi, sanata sarılır gibi, resimden anlar gibi, duvardaki tablo gibi, yarınlara bir fırça vurarak gidiyoruz…

Siyaseten gülüyoruz…

Gözyaşları gerçek gibi, acılara ortak gibi, dertleşmeyi ödeşmek gibi, bir yaraya merhem gibi,  sorana deva gibi, dokunmayan yılanla bir dost gibi sarılıp gidiyoruz…

İşte öyle siyaseten gülüyoruz…

Şarkıya nakarat, şiire ilham gibi, sözlere ilham bir beste gibi, halıya nakış,  bir motif gibi, desen desen işleyip marifet gibi…

Kendimizle yürüyoruz…

Siyaseten gülüyoruz…

Ondan bundan şundan demeden kucaklar gibi, herkese aynı davranır gibi, maddeye değil de manaya sarılır gibi, haksızlık karşısında susmayan bir dil gibi… Söylene söylene gidiyoruz…

Siyaseten gülüyoruz…

Bütün kavgamız et ve kemikse eğer…

“ Ete kemiğe büründüm, Yunus diye göründüm “ diyen yunusa selam olsun…