UTANGAÇ ÇEKİNGEN DEĞİL ''İÇE DÖNÜK''

Ebeveynlerin sıkça kaygılandıran bir konu

Çocuğum acaba çok mu içine kapanık?

Neden bu kadar az konuşuyor?

Yalnız oynuyor, yaşıtları ile iletişim kuramıyor mu?

Aslında bu durum yetişkinlerde de oldukça fazla görülmekte. Sosyalleşmeyi seven yeni tanıştığı insanlarla kolayca iletişim kurabilen tanıştığı insanlarla kolayca iletişim kurabilen az konuşan, az arkadaşı olan ortamı gözlemleyen kişiler tuhaf olarak nitelendirilir.

Çocuklar içinde bu durum pek farklı değildir aslında içe dönük çocuk kendi iç dünyasının sesini dinler daha çok gözlem yapar. Sessiz olmaları utangaçlığından değil dinlemeyi tercih ettiğindendir. Aslında bu özellikler dezavantaj gibi görünse de içe dönük çocuklarda görülen pek çok özellik onları mutlu ve başarılı bir birey olmalarını sağlar.

Bu çocuklar düşüncelerini dile getirmeden önce ince eleyip sık dokumaları gerekir.

İçe Dönük Çocuğa Nasıl Yaklaşılmalıyız?

Ebeveynler olarak ilk önce '' pasif'' '' utangaç'' olarak etiketlemekten kaçının. Bu çocuklar duygularını aktarımda biraz zorlanabiliyor. Bu durum çocukların kendi içinde '' üzüntü'' ve '' öfke'' duyguları hissetmediği anlamına gelmiyor.

Ebeveynler olarak bu konuda çocuğu gözlemlemesi gerekirse oyunlar ve drama aracılığı ile çocuğun duygularını dışa vurması sağlanmalıdır. Ebeveynlerin en çok yaptığı hatalardan biride içe dönük çocuğu dışadönük çocuk olmaya zorlanmasıdır.

Ebeveynler olarak yapılmaması gereken şey'' içe dönük ''çocuğun ''dışa dönük'' bir çocuk olmaya zorlanmamasıdır.