Kalbin Işığına Tutunmak

Sevgi Kaya

sevgikaya87@hotmail.com

09.09.2025 - 13:29

Yayınlanma

09.09.2025 - 13:29

Yayınlanma

Kalpleriniz kararmış, edep unutulmuş, sevgi şekil değiştirmiş…

İnsan, kalabalık ilişkilerin gürültüsünde aslında kendi yalnızlığını dinliyor. O yüzden ruhunuz daralıyor, huzursuzluk kalbinize çörekleniyor. Çünkü sahte gülüşlerin, yarım kalmış dokunuşların, samimiyetsiz sözlerin arasında gerçek sevgiyi bulamıyorsunuz. Bulamayacaksınız da.

Oysa sevgi böyle olmamalıydı. Sevgi, insanın içine huzur veren bir şarkı gibi akmalıydı. İki kalbi aynı ritimde titreten, gecenin karanlığında bile el ele yürütüp ışığa çıkaran bir yol arkadaşı olmalıydı. Ama siz kalabalığın içinde kayboldukça, sevginin gerçek yüzünü unutuyorsunuz. Oysa aşk, sadakatin adıdır. Birinin gözlerinde kendini bulmak, birinin omzunda bütün dünyayı unutmak, birinin sesinde en güvenli limanı duymaktır.

Ve belki de en romantik gerçek şu: Bir insanı bulmak değil mesele, bir kalbi bulmaktır. Çünkü kalbin ışığını gören, karanlığa asla mahkûm olmaz.

Unutmayın; dünya ne kadar değişirse değişsin, sevgi hep aynı kalır. Sadece biz ona sahip çıkmayı unuturuz. O yüzden kalbinize iyi bakın, çünkü kalbinizin ışığına tutunan biri çıkacak karşınıza. Ve işte o zaman, bütün karanlık yerini sonsuz huzura bırakacak.

Kalp kararsa, ışık söner.

Işık sönerse, yol kaybolur.

Ama bir kalbin ışığına tutunan,

Ne yalnız kalır, ne karanlıkta.

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir.

Yorumlar(0 Yorum)

Henüz yorum yok

Başarılı!

Kalbin Işığına Tutunmak

Sevgi Kaya

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları

Yoklukta Bile Sadık Kalmak

Kaybolmadan Bulamazsın

Elinden Gelmeyene Kederlenme

Hayatın Aynası Kimseyi Atlamaz

Hafifleten İnsanlar Varken, Ağırlaştıranlara Mecbur Değilsin

Sevginin Kılığındaki Tahakküm

Sana Güvenmiş Bir Gönlü Kırma

Karga Gül Bahçesinde, Bülbül Çöplükte Olmaz

Geçmişin Sızısı, Bugünün İlişkilerine Sızar!

Sözün Değeri, Duyanın Kapasitesi Kadardır

Aşkın İyileştirici Kimyası

Strateji Değil, Samimiyet Kazandırır

Saflığın Ardındaki Kudret

Zamanın Terazisi Şaşmaz

Sevgi Sözde Değil, Özende Belli Olur

Haftalık İlişkiler Çağı

Tanışma Çağının Çöküşü

İlişki mi, Bağ mı? İyi Geldiği Sürece Sevenlerin Hikâyesi

Az Ama Öz İnsanların Hakikati

Mikro İhmallerin Sessiz Çöküşü

Kendine Sarıl, İyileş

Sabırsızlığın Ateşi, Sabrın Suyu

Ayrılık Acısı Değil, Bağlanma Yarası Zor Olan

Kendim Bozmadıysam Tamir Etmem

İyiler Neden Hep İdare Eden Tarafta?

Kalbimdeki En Güzel Yer

Ailemizi Seçemeyiz Ama Kendimizi Seçebiliriz

Kendime Yetebilmenin Huzuru

Birini Susmaya Mecbur Eden Biz Olmayalım

Öfkemin Tek İlacı: Kocaman Bir Sarılma

Değerleri Korumak Artık Suç Mu Oldu?

İletişim Kurmak Cesaret İster

Bu Kirli Dünyada Fazla Temiz Kaldık

Aynı Frekansta Olmak

Korkakları Değil, Cesurları Sevin

Duygusuzlaştık

Küçümsenen Hassasiyetler Bir Gün Yara Olur

İyilik Niyetle Değil, Eylemle Olur

Aynı Frekansta Değilmişiz! Bahanesi

Beni Güzel Sev

Bir Hissin Gölgesinde Kaldım

Ayrılırken İnsan Kalabilmek

Ruhunu Yetiştiremeyenlerden Uzak Dur

Bir Çanta Bozuk Para, Bozuk Bir Karakteri Onaramaz

Gerçek Olmak, Mükemmel Olmaktan Daha Değerli

Yeniden Tanışalım

Sevgimi Saygımı Güvenimi Kaybettim

Ruhuna Dokunan Yoldaş

Kalbi Kırık Kadınların Sessiz Gücü

Nazik Olmanın Görünmeyen Gücü

Pes Etmek Değil, Fark Etmek

Arada Koy Tartıya Hayatını!

İç Pusulanın Sesi

Manipülasyona Direnenin Suçu

Sevgiye Engel Olma, Akışına Bırak

Dümdüz Bir Erkek Yok mu Artık?

Merhametin İki Ucu

Sabır Seni Başka Biri Yapacak

Standartlarını Koruyabilen İnsan Kaybetmez

İç Huzuruna Yatırım Yap

Hayata Aşık Olmanın Küçük Sırları

Sükûnetin Asilliğine Teslimiyet

Gürültü İnsanları

Kendine Yetmeyen Akıllar

Her şey Senden Sana

Bitmeyecek Sandıklarımız

İhtişamı Sadelikte Buldum

Herkesin Aynasında Farklı Bir Ben

Kapasite Denkliği: Ruhun Zarafetini Korumak

Sevgi Dedikleri, Arzu Kılıfına Sarılmış Niyet

İyilik Maskesi Altındaki Zehir

Ben Sevilmeyi – Sevmeyi Yüksek Sesle Sevenlerdenim

En Saf Halimle Sevdim Seni

Söyleyemediklerimizin Yankısı

Özür Dilemeyi Unutan Toplum