Öz’e Dönüş: Sessizlikte Kendini Duyabilmek

Sevgi Kaya

sevgikaya87@hotmail.com

14.07.2025 - 11:21

Yayınlanma

14.07.2025 - 11:21

Yayınlanma

Günümüz dünyasında her şey çok hızlı…

Zaman sanki elimizden kayıp gidiyor, düşünceler gürültüyle yarışıyor, duygular bastırılıyor…

Kalabalıklar içinde yalnız, ekranlar arasında kaybolmuş hissediyoruz.

Bu karmaşanın içinde yükselen bir ses var son zamanlarda: ‘’Yavaşla, içini dinle, özüne dön.’’

Meditasyon, bilinçaltı çalışmaları, nefes teknikleri, hatta kendi bedeninden özür dileme ve şükretme ritüelleri… Hepsi birer moda akımı gibi görünse de özünde çok derin bir ihtiyaca dokunuyor: Kendimizle yeniden bağ kurma ihtiyacı.

Gerçek dönüş içeride başlar

Bazen elimizden gelen her şeyi yaparız, sonra tevekküle bırakırız çünkü her deneyim tekâmüle bir adımdır. Acı da öğretir, bekleyişte. Şifa bazen sessizlikte, bazen sadece kabulleniştedir. Meditasyon sadece susmak değil, kendini duymaya cesaret etmektir.

Zihin sakinleştikçe, kalp konuşur. Ve kalp konuştukça, ruh tekâmül eder.

Dış dünyanın gürültüsünden uzaklaştığında, içindeki bilgeliğe yaklaşırsın. Çünkü en derin dönüşüm en sessiz anda başlar.

Meditasyon: Sessizliğin Gücü

Meditasyon durma-durmak halidir. Dış dünyanın kargaşasından uzaklaşıp içimize döndüğümüz bir liman…

İlk başta zor gelir, zihin susmak bilmez. Ama zamanla sessizlikte bir şey fark ederiz: En derin yanıtlar, en gerçek duygular hep oradadır. Sessizlik, sadece sessizlik değildir; o, ruhun kendini ifade etme biçimidir.

Bilinçaltına İnmek: Ruhun Deposu

Bilinçaltı çalışmaları, buzdağının görünmeyen kısmını keşfetmemize olanak tanır. Çocukluk travmaları, bastırılmış duygular, tekrar eden davranış kalıpları… Hepsi orada saklıdır. Bu çalışmalarla zihnimizin karanlık odalarına mum yakarız.

Bazen ağlarız, bazen şaşırırız ama her seferinde biraz daha özgürleşiriz.

Öz’e Dönmek: Lüks Değil, İhtiyaç

Bu uygulamaların hepsi aslında tek bir şeye hizmet ediyor: İçimizdeki gerçek benliğe ulaşmak. Kim olduğumuzu hatırlamak, ne istediğimizi fark etmek ve hayatla daha anlamlı bir bağ kurmak…

Özümüze dönmek lüks değil, artık bir ihtiyaç…

Şükretmek: Eksik Olanda Bile Tamlığı Görmek

Şükretmek, sahip olduklarımızı fark etmek değil sadece, hayatın bize sunduğu her deneyimi-acı da olsa- anlamlı bir bütünün parçası olarak görebilmektir. Şükran, bilinç seviyemizi yükseltir, titreşimimizi değiştirir ve bizi hayata daha açık, daha sevgi dolu hale getirir

Neden Özür Diliyoruz?

Bedenimiz bizimle hep konuşur. Yorulduğunu, acı çektiğini, beklediğini… Ama bizler çoğu zaman duymayız. Uyarılarına rağmen kendimizi zorlarız, baskılarız hata bazen kendimizden utanırız. İşte, bu yüzden, birçok uygulamada kendi bedeninden özür dilemek önemli bir yer tutar. Çünkü beden, bizim ilk yuvamızdır. Ona ne kadar sevgi gösterirsek, o da bize o kadar sağlık ve huzurla karşılık verir.

Haydi bugün kendin için bir şey yap!.

Sessiz bir köşe bul, gözlerini kapa ve sadece nefes al. Belki sonra bedenine bir teşekkür fısıldarsın, belki içindeki çocuğa sarılırsın. Küçük bir adım bile seni özüne biraz daha yaklaştırır. Ruhuna gelen bir çağrıyı duyumsatır.

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir.

Yorumlar(0 Yorum)

Henüz yorum yok

Başarılı!

Öz’e Dönüş: Sessizlikte Kendini Duyabilmek

Sevgi Kaya

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları

Yoklukta Bile Sadık Kalmak

Kaybolmadan Bulamazsın

Elinden Gelmeyene Kederlenme

Hayatın Aynası Kimseyi Atlamaz

Hafifleten İnsanlar Varken, Ağırlaştıranlara Mecbur Değilsin

Sevginin Kılığındaki Tahakküm

Sana Güvenmiş Bir Gönlü Kırma

Karga Gül Bahçesinde, Bülbül Çöplükte Olmaz

Geçmişin Sızısı, Bugünün İlişkilerine Sızar!

Sözün Değeri, Duyanın Kapasitesi Kadardır

Aşkın İyileştirici Kimyası

Strateji Değil, Samimiyet Kazandırır

Saflığın Ardındaki Kudret

Zamanın Terazisi Şaşmaz

Sevgi Sözde Değil, Özende Belli Olur

Haftalık İlişkiler Çağı

Tanışma Çağının Çöküşü

İlişki mi, Bağ mı? İyi Geldiği Sürece Sevenlerin Hikâyesi

Az Ama Öz İnsanların Hakikati

Mikro İhmallerin Sessiz Çöküşü

Kendine Sarıl, İyileş

Sabırsızlığın Ateşi, Sabrın Suyu

Ayrılık Acısı Değil, Bağlanma Yarası Zor Olan

Kendim Bozmadıysam Tamir Etmem

İyiler Neden Hep İdare Eden Tarafta?

Kalbimdeki En Güzel Yer

Ailemizi Seçemeyiz Ama Kendimizi Seçebiliriz

Kendime Yetebilmenin Huzuru

Birini Susmaya Mecbur Eden Biz Olmayalım

Öfkemin Tek İlacı: Kocaman Bir Sarılma

Değerleri Korumak Artık Suç Mu Oldu?

İletişim Kurmak Cesaret İster

Bu Kirli Dünyada Fazla Temiz Kaldık

Aynı Frekansta Olmak

Korkakları Değil, Cesurları Sevin

Duygusuzlaştık

Küçümsenen Hassasiyetler Bir Gün Yara Olur

İyilik Niyetle Değil, Eylemle Olur

Aynı Frekansta Değilmişiz! Bahanesi

Beni Güzel Sev

Bir Hissin Gölgesinde Kaldım

Ayrılırken İnsan Kalabilmek

Ruhunu Yetiştiremeyenlerden Uzak Dur

Bir Çanta Bozuk Para, Bozuk Bir Karakteri Onaramaz

Gerçek Olmak, Mükemmel Olmaktan Daha Değerli

Yeniden Tanışalım

Sevgimi Saygımı Güvenimi Kaybettim

Ruhuna Dokunan Yoldaş

Kalbi Kırık Kadınların Sessiz Gücü

Nazik Olmanın Görünmeyen Gücü

Pes Etmek Değil, Fark Etmek

Arada Koy Tartıya Hayatını!

İç Pusulanın Sesi

Manipülasyona Direnenin Suçu

Sevgiye Engel Olma, Akışına Bırak

Dümdüz Bir Erkek Yok mu Artık?

Merhametin İki Ucu

Sabır Seni Başka Biri Yapacak

Standartlarını Koruyabilen İnsan Kaybetmez

İç Huzuruna Yatırım Yap

Hayata Aşık Olmanın Küçük Sırları

Sükûnetin Asilliğine Teslimiyet

Gürültü İnsanları

Kendine Yetmeyen Akıllar

Her şey Senden Sana

Bitmeyecek Sandıklarımız

İhtişamı Sadelikte Buldum

Herkesin Aynasında Farklı Bir Ben

Kapasite Denkliği: Ruhun Zarafetini Korumak

Sevgi Dedikleri, Arzu Kılıfına Sarılmış Niyet

İyilik Maskesi Altındaki Zehir

Ben Sevilmeyi – Sevmeyi Yüksek Sesle Sevenlerdenim

En Saf Halimle Sevdim Seni

Söyleyemediklerimizin Yankısı

Özür Dilemeyi Unutan Toplum