‘’Tüketilmiş Kalpler Çağı’’

Sevgi Kaya

sevgikaya87@hotmail.com

30.07.2025 - 12:02

Yayınlanma

30.07.2025 - 12:02

Yayınlanma

Eskiden insanlar birbirini tanımaya çalışır, severken korkmaz, sahiplenirken çekinmezdi. Şimdi ise insanlar bağ kurmaktan korkar, sevgi gösterince zayıf düşeriz, sanır oldu.

Samimiyetin yerini strateji, içtenliğin yerini hesap, sevmenin yerini tüketmek aldı.

Günümüz ilişkilerinde ruh yok. Herkes biriyle ‘’birlikte gibi’’ ama aslında herkes yalnız. Sevgiye değil, geçici ilgiye bağımlıyız. Aranmak değil, story’de görülmek istiyoruz. Göz göze gelmeden ayrılıyoruz, konuşmadan küsüp, anlatmadan çekip gidiyoruz. Ve bunu da normalleştiriyoruz.

Artık kimse kimseyi sahiplenmiyor çünkü ‘’bağlanırsam incinirim’’ korkusu içimize kazınmış. Oysa gerçek sevgi, riskiyle birlikte gelir. Şimdi ‘’ne kadar az bağlanırsam o kadar güçlü kalırım’’ gibi bir yanılsamaya inandırdık kendimizi. Sahte sevgilere çanak tutun o halde.

Birbirini gerçekten gören, duyan, hisseden ilişkiler azaldı. Şimdi insanlar, tıpkı bir kahve gibi, hızlı tüketilip çöpe atılan paketler gibi birbirini harcıyor. Bir sorun çıktığında konuşmak yerine kaçıyoruz. Bir duygunun sorumluluğunu almak yerine hemen ‘’ başka’’ birine geçiyoruz, mutlu olacakmışız gibi sözde.

Sahicilik ise artık neredeyse kusur gibi görülüyor. Duygularını açıkça ifade edene ‘’çok duygusal’’ sevdiğini belli edene ‘’ağır geldi’’ deniyor. O yüzden herkes cool takılıyor, kimse samimi olmaya cesaret edemiyor.

Ama ne garip ki herkes içten içe sevgiye aç. Herkes görülmek, duyulmak, hissedilmek ve anlaşılmak istiyor. Kimse gerçekten yalnız kalmak istemiyor. Ama korkularımızla, ego oyunlarımızla, kalbimizi sakınmalarımızla birbirimizi uzaklaştırıyoruz.

Peki, sonra ne oluyor? Herkes ‘’ilişki yaşadım’’ diyor ama aslında kimse bir ilişki yaşamıyor. Herkes bir şeyler deniyor ama kimse mutlu kalmıyor. Kalpler ise birbirinin üstünden gelerek yorgun düşüyor. Sevgi değil, yalnızlık çoğalıyor aslında.

Aşklar tüketilmek için değil, inşa edilmek içindir. Ama önce, gerçekten bağ kurmaya cesaret eden kalpler gerekir. Sahicilik, cesaret ister. Ve belki de bugünün en büyük ihtiyacı, kalbinle kalabilmeyi öğrenmektir.

Eğer hala gerçekten seven, anlayan, bağ kurmaktan korkmayan birini bulduysanız…

Yapışın elinden. Sıkı sıkı tutun. Çünkü bu yapay çağda, sevgi sahici değil, duygular derin değil, yüzeysel, herkes sahte.

Kalbinize iyi gelen birini bulduysanız, onu bu çağın soğukluğuna kurban etmeyin. İlişkilerin tüketildiği, hislerin değersizleştirildiği bu dönemde… Siz kendinizinkini kıymetli kılın.

Sahici olanı yaşayın. Korkmadan, saklanmadan, sonunu düşünmeden.

Çünkü gerçek bağ kurmak hala mümkün.

Yeter ki cesaretiniz ve yüreğiniz olsun.

Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir.

Yorumlar(0 Yorum)

Henüz yorum yok

Başarılı!

‘’Tüketilmiş Kalpler Çağı’’

Sevgi Kaya

Yorum Yap

Yazarın Diğer Yazıları

Yoklukta Bile Sadık Kalmak

Kaybolmadan Bulamazsın

Elinden Gelmeyene Kederlenme

Hayatın Aynası Kimseyi Atlamaz

Hafifleten İnsanlar Varken, Ağırlaştıranlara Mecbur Değilsin

Sevginin Kılığındaki Tahakküm

Sana Güvenmiş Bir Gönlü Kırma

Karga Gül Bahçesinde, Bülbül Çöplükte Olmaz

Geçmişin Sızısı, Bugünün İlişkilerine Sızar!

Sözün Değeri, Duyanın Kapasitesi Kadardır

Aşkın İyileştirici Kimyası

Strateji Değil, Samimiyet Kazandırır

Saflığın Ardındaki Kudret

Zamanın Terazisi Şaşmaz

Sevgi Sözde Değil, Özende Belli Olur

Haftalık İlişkiler Çağı

Tanışma Çağının Çöküşü

İlişki mi, Bağ mı? İyi Geldiği Sürece Sevenlerin Hikâyesi

Az Ama Öz İnsanların Hakikati

Mikro İhmallerin Sessiz Çöküşü

Kendine Sarıl, İyileş

Sabırsızlığın Ateşi, Sabrın Suyu

Ayrılık Acısı Değil, Bağlanma Yarası Zor Olan

Kendim Bozmadıysam Tamir Etmem

İyiler Neden Hep İdare Eden Tarafta?

Kalbimdeki En Güzel Yer

Ailemizi Seçemeyiz Ama Kendimizi Seçebiliriz

Kendime Yetebilmenin Huzuru

Birini Susmaya Mecbur Eden Biz Olmayalım

Öfkemin Tek İlacı: Kocaman Bir Sarılma

Değerleri Korumak Artık Suç Mu Oldu?

İletişim Kurmak Cesaret İster

Bu Kirli Dünyada Fazla Temiz Kaldık

Aynı Frekansta Olmak

Korkakları Değil, Cesurları Sevin

Duygusuzlaştık

Küçümsenen Hassasiyetler Bir Gün Yara Olur

İyilik Niyetle Değil, Eylemle Olur

Aynı Frekansta Değilmişiz! Bahanesi

Beni Güzel Sev

Bir Hissin Gölgesinde Kaldım

Ayrılırken İnsan Kalabilmek

Ruhunu Yetiştiremeyenlerden Uzak Dur

Bir Çanta Bozuk Para, Bozuk Bir Karakteri Onaramaz

Gerçek Olmak, Mükemmel Olmaktan Daha Değerli

Yeniden Tanışalım

Sevgimi Saygımı Güvenimi Kaybettim

Ruhuna Dokunan Yoldaş

Kalbi Kırık Kadınların Sessiz Gücü

Nazik Olmanın Görünmeyen Gücü

Pes Etmek Değil, Fark Etmek

Arada Koy Tartıya Hayatını!

İç Pusulanın Sesi

Manipülasyona Direnenin Suçu

Sevgiye Engel Olma, Akışına Bırak

Dümdüz Bir Erkek Yok mu Artık?

Merhametin İki Ucu

Sabır Seni Başka Biri Yapacak

Standartlarını Koruyabilen İnsan Kaybetmez

İç Huzuruna Yatırım Yap

Hayata Aşık Olmanın Küçük Sırları

Sükûnetin Asilliğine Teslimiyet

Gürültü İnsanları

Kendine Yetmeyen Akıllar

Her şey Senden Sana

Bitmeyecek Sandıklarımız

İhtişamı Sadelikte Buldum

Herkesin Aynasında Farklı Bir Ben

Kapasite Denkliği: Ruhun Zarafetini Korumak

Sevgi Dedikleri, Arzu Kılıfına Sarılmış Niyet

İyilik Maskesi Altındaki Zehir

Ben Sevilmeyi – Sevmeyi Yüksek Sesle Sevenlerdenim

En Saf Halimle Sevdim Seni

Söyleyemediklerimizin Yankısı

Özür Dilemeyi Unutan Toplum