Apollon’un Onur Ağacı

Tam gün batımını yakalamışken ve hafif esen rüzgarla, çiçek kokuları balkonumu doldurdu. Aklıma birdenDaphne geldi. Her ne kadar mitolojik bir olay olarak geçsede her şeyin sanatsal bir geçmişinin olması bana büyük bir haz verdi.

Hiç düşünmüş müydünüz ?Antik Yunan döneminde başlarda ki taçların anlamını. Alt tarafı yaprakları birleştirip yapılmış bir taç değil mi sizin için ?Apollon için pek öyle sayılmaz…

Zeus’un oğlu Apollon bir gün gökyüzünü bir uçtan diğer uca dört tanrısal atın çektiği arabasıyla gezerken aşk tanrısı Eros’u görür. Yakın zamanda Apollon okçulukla ilgili güzel bir başarı elde ettiği için ve bu işin ehli olduğu için kibirli ve küstah bir biçimde(belkide sadece Eros’a öyle geldi) Eros’a eline bu savaş aletlerinin yakışmadığını ve onu kendisine vermesini söyledi. Ayrıca okta çok iyi olduğunu ve onun bunu yapmasına gerek olmadığını söyledi. Fakat Aşk Tanrısı Eros buna oldukça bozuldu ve oklarını gayet iyi kullandığını onu bile vurabileceğini söyledi.

Aradan zaman geçti fakat Eros bu duruma oldukça içerlenmiş olacak ki Apollon’un peşini bırakmamıştı.Ne yazık ki anlattığım mitolojik olay talihsiz bir sona bu şekilde bağlanacak.

Bir gün ormanlıkta Su Perisi olan Daphne ‘ye rastlar Apollon. Ve tanrıçaları bile kıskandıracak güzelliğe sahip, bulunduğu her yere upuzun saçlarıyla harika kokular yayan bu kız ilgisini çeker. Yalnız bir sorun vardır Daphne Artemis gibi hayatının sonuna kadar bakire kalmaya ant içmiştir. Tüm bu olup biteni uzaktan izleyen Eros ise yapmış yapıcağını ve Apollon’u altın okla tam kalbinden vurarak Daphne’yeaşık etmiştir. Apollon’dan kaçan Daphne’ye ise sırtından kurşun okla vurarak ölene kadar Apollon’dan nefret etmesini sağlamıştır. Tam Apollon’un yüzü Daphne’nin saçlarının arasına kadar gelmişken Daphne Nehir Tanrısı babasından feryat ederek yardım istemiş, babası ise kızının bu haykırışına dönüşüm gücüyle yardım etmiş. Daphne bir anda toprağı eşelemiş ve ayakları toprağın altına doğru kaymaya başlamış o herkesin başını döndüren bedeni bir ağaç gövdesine, güzel kokular saçan saçları ise birden yaprağa dönüşmüş.

Daphne’nin ağaca dönüşmesiyle kahrolan Apollon sımsıkı sarılmış Daphne ağacına. O ağacın gövdesinde kabukların altında atan kalp sesini duymuş Daphne’nin ve şöyle söylemiş ‘’ Ben seni çok sevmiştim sen ise benden kaçtın. Seni karım yapacaktım ama sen istemedin şimdi ise bir ağaca dönüştün. Bundan sonra tüm kahramanlar senin yapraklarını taşıyacaklar. Sen zaferin simgesi olacaksın her zafer senin için olacak.Madem karım olamadın onur ağacım olacaksın.’’ Saygıyla selamlamıştır DaphneApollon’u.

İşte alt tarafı yapraktan taç diye geçiştirilen şeyin mitolojik karşılığı budur. Hayatta hemen hemen her şey böyle ‘amaan’ diye geçiştirilir ve bu mitler bu hikayeler, destanlar unutulur gider. Ben bu miti size anlattım umarım hayatta Apollon kadar mücadeleci  Daphne kadar saf kalabilirsiniz. Yüzyıllar önce Antik Yunan’da durumlar böyleymiş. Ayrıca bununla ilgili Türk şairimiz Melih Cevdet Anday’ın Defne ile Tanrı adlı şiirini okumanızı tavsiye ederim.

Sude İlkmensoy