ARYA’NIN SADECE 50 GÜNÜ KALDI VE SİZLERE BİR MEKTUBU VAR…

Ben Arya Manhas…

3.5 yaşında ve Denizli’de yaşıyorum yaşamak denirse tabi, kablolar her tarafımı sarmış ve o kadar canım yanıyor ki anlatmak imkansız….
Nefes almakta zorlandım ve alamadım boğazımı delerek bir boru yerleştirdiler. Bağırsam duyulmuyor ama her konuşulanı ve annemin döktüğü gözyaşlarının sesini dahi durabiliyorum…
Annem diyor ki yanıma gelerek merak etme Zolgensma ilacına kavuştuğunda iyileşeceksin,
Çok pahalı bi ilaçmış gönüllü meleklerin var diyor onlar senin için o ilaca kavuşman için çok çalışıyorlar diyor…
Ama o ilaca kavuşmazsam ölecekmişim ve ben ölmek nedir bilmiyorum…
Ama valilik iznimin bitmesine sadece 50 gün kalmış ve bir daha almam zormuş artık..
Ben Annemi ve benim için gece gündüz koşan meleklerimi üzmek istemiyorum dlrenmeye çalışıyorum yaşamak için..
Anneme diğer çocuklar gibi parka gittiğimi , salıncakta sallandığımı, bisiklete bindiğimi göstermeyi ve ona sarıldığımı göstermek istiyorum….
Artık gücüm tükeniyor umudum sizlersiniz, biliyorum daha önce yani benden önce Yağız Alp, Egehan ve Sare kardeşlerimin elinden tutup ayağa kaldırdınız ve umudumu koruyorum ki benim de elimi bırakmayacaksınız…
Az kişiden çok istemiyorum çok kişiden az istiyorum sadece 50 günüm kaldı hayata tutunmak için, ne olursunuz elimi tutun…
22 aydan bu yana devam eden kampanyam heniz %40 larda ve son 50 gün…
Ben umudumu bırakmadım sizlerde beni bırakmayın.
Ölmek nedir bilmiyorum çok acılar çektim ama yaşamak istiyorum, Sma değil ayağa kalkın ve kazanan ben olayım….
Denizli’de yaşayan Sma hastası Arya Manhas’ın dilinden sizlere bi mektup yazdım…
Umarım bu mektubu karşılıksız bırakmazsınız…
Bir çay , bir kahve , bir sigara paranıza Arya’nın daha çok ihtiyacı var…
Haydi Denizli Ayağa kalkma zamanı, Arya’nın elini bırakmayın ve tutup kaldırın….