İNSAN MADDİYATA YENİK DÜŞTÜ

Güçlüyü seviyoruz, gücün etrafında olduğumuzda güçlü olduğumuzu sanıyoruz, hani az bi gücüyle bir ittiiverse de biz de tüylensek falan…
Hayatın her anlamında öyle hatta bir Çin atasözü geldi aklıma “Zenginlerin esprisi, her zaman daha komiktir“  zengin espri yapsa ha ha ha ha…
Fakir yapsa; ne diyo bu hadi ordan…
Zengin doğum günü yapar, havada uçar iyi ki doğdunlar falan, fakir olsa “Kaça basmış bu falan filan…”
Güçlünün yanındakini daha güçlünün yanındaki ezip geçiyor.  “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?“ la başladı bu hastalık bizde…
İnsan diyemedik, olamadık, giyemedik insanlık elbisesini. Biraz daha maddiyat biraz daha yüksek bir zirve biraz daha, biraz daha derken baktık ki çok aşağıda kalmış insanlık…
Fikir, ilim, bilim, kültür hepsini değiştik son model gelen arabanın sesine, baş köşede hep toklar oturdu, kavga da dahi denedik mi? “Kaç paralık adamsın“ cebimize baktık sonra haklısın deyip yol aldık.  Yenik düştü insanlık maddiyata…
Şaşaya gösterişe hatta gösterilmeye değil mi, en büyük hastalığımız?
Gösterilmek , göstermek, bak bu benim, senin ki neydi be hmmmm eski model yağ da yakar şimdi bu falan filan…
Böyledir insanoğlu yaran nerdeyse orayı kaşımayı sever, incitmekten haz alır hale ne ara geldik biz
Yazık oldu insanlığa….
Nerde kaybettik biliyor musunuz?
İnsanlığına göre değil de banka hesabına göre insanları sınıflandırdığımızda kaybettik…
Sonra aradık bulamadık, gitmişti bi kere sıkılmıştı zaten aramızda kalmaktan elvedasız eskiler gibi gitti bizden insanlık…
Varsa etrafınızda eğer sarın sarmalayın  saklayın demeyin burda bi insan var harcamasınlar…
Bu dünya iyi ve kötü arasında bi yerde ve filmin sonunda hep iyiler kazanacak…
Kalın sağlıcakla…