Maske Cehaletten Korumaz

Merhaba arkadaşlar, gündemin bu derece değiştiği, sabah ak bildiğimizin akşam kara olduğu saatlerden sizlere yazıyorum. İnan bende sizin kadar şüpheci sorgulayıcı bir tavır takınıyorum ama farkındayım ki her türlü yasak ve felakete teslimiyet durumundayız.

Yanımıza düşmeyen ateşin sıcaklığı tenimizi üşütürken her şeye şikayet ediyoruz. Ne yasakları dinliyoruz ne başka bir kuralı...

Şimdiye kadar hep geleceği düşünen yatırım yapan vb tüm önlemleri alarak hayatını yaşayan insanların artık sadece anı yaşar olmuş olması ve kendisinden sonraki jenerasyonu düşünmeden ayrıca içinde bulunduğu toplumun ekonomik durumunu gözetmeksizin yaşıyor olmasına biraz kafa yordum bugün...

Sonra tüm geçmişi ve aldığımız tüm eğitimleri gözden geçirmek ile meşgul olmaya başladım.  Şimdi geçmişte biraz yolculuk yapıp ilk derste öğrendiklerimize bakalım neydi bu ilk ders? ÇİÇEK OLUN !

Evet öyle öğrenmişiz ki elimiz kolumuz bağlı bir şekilde oturup sessiz kalmayı...

Cinayetler, katliamlar, hırsızlklar, intiharlar ve başımızda ki koca bir pandemi sürecine nasılda sessiz kalıyor elimizi kolumuzu bağlıyoruz. Zaten sorun çözmek yerine sorunu alt etmenin sessiz kalıp elini kolunu bağlamak olduğunun dayatıldığı bir nesilden bu beklenirdi.

Maskeleri bir şekilde kolumuza çene altına bağlayınca düzene ayak uydurduğumuz ama marjinal faydanın sıfır olduğu eylemler ile dünyayı kurtarma planları yapan bir nesil ile karşı karşıyayız.

Neden mi?

Sen derse girsen yeterdi çünkü...

Uyusanda, telefon ile oynasanda kopya çeksende derse girmen o dersten kalmaman için yeterliydi. Ve ilk fırsatta okuldan kaçsanda dersten kalmamış olmak tek temennin olarak büyütüldün.

Bu yüzdendir ki bir kadın cinayetine sosyal medyadan haykırmak, usulünce kullanmasanda maskeni koluna ya da çene altına takman yeterliydi.

Çünkü sen dersi geçsen yeterdi. Varlığın yeterli geldiği bir yetiştirilme tarzında kimse eylemlerini ve ne kadar orda olduğunu sorgulamazdı.

Dediğim gibi biz dersi geçsek yeterdi...