MASKELİ BALO

Herkes herkesi seviyormuş gibi, herkes herkesi dinliyormuş gibi, herkes herkesin derdine ortak oluyormuş gibi, herkes herkesin gözyaşını siliyormuş gibi, herkes herkesin olmasını yükselmesini bir yerlere gelmesini istiyormuş gibi, herkes herkesin ağrısına ilaç oluyormuş gibi…

Bir maskeli balodur gidiyor dünya sahnesi…

Düşmeye gör, ‘mış’ gibi olanların maskesinin düştüğünü bir gör, yanındaymış gibi görünenlerin etrafına baktığında bulamayınca, elini cebine koyup yola çıktığını bir gör.

İtibarın cebinde olduğunu, etrafının gücünde olduğunu  bil de düşmeye gör…

Bir maskeli sahnedir gidiyor dünya…

Sevgilerin günlük, aşkların saatlik, duyguların dakikalık olduğu bu zamanda; menfaatin insanlığı silindir gibi ezdiği gör de düşmeye gör.

Pazarcının sesi gelir uzaktan “Ne alırsan 1 milyon” işte öyle sergilerde satılır oldu insanlık üstelik bir alana bir bedava…

Maskeli bir balo işte dünya sahnesi…

Arka sokaklarda kaybolan gençlik, gecenin sahte mutluluğu ile sarhoş, sabah aynaya baktığında dünden, yarına kadar yüzüne vurmuş pişmanlık…

Markaların gösterişi ile mutlu olmaya çalışan bir çocuk, lüks mekânlardan atılan  mayhoş tebessümler… 

Gerçekten gülmeyi taklit eden, yalancı bir baharın esintisinde kendini kaybeden gerçek…

Maskeli bir balonun son perdesinde isyan bayrağını çekip haykıran insanlık…

Böyle sahte rollerin Oyuncusu olmayacaktı insanlık, mış gibileri atacaktı omuzlarından, kendine dönecekti.  İnsan, insana dokunacaktı. Maskeyi atıp bir kenara satılacaktı sımsıkı…

Yarınları yaralı bugünlerin…

Umutlar gecenin ıssızlığında son trenin son vagonundan mendil sallıyor…

Son perde, son sahne, son durak…

İnecek var mı?

Yok, ustam devam et…

Sagopa Kajmerin maskeli balo şarkısından kısa bir kesitle Allah’a emanet olun dostlar…

Çok sima tanıdım, ima aldım, yüzleri aklıma kazıdım
Adı anıldığında işte dostum, dedim
Adım anıldığında tanımam, dedi
Taktı maskesini yüzünü çevirdi
Ve sildi kalıcı tüm izleri