SANAL ALEMDE HERKES MUTLU

Eskiden diye başlayan sohbetlerin tadını daha fazla sever olduk, Kimsenin kimsede eksik aramadığı, samimi, gerçek, doğal, kendinde, herkesin insan olma haddini bildiği yıllar hani eskiden...

Gözyaşlarının da, söz yaşlarının da göstermelik peçete ile değil de aynı acılarla sarılarak paylaşıldığı yıllar hani eskiden...
Benim ki daha güzel, bizde var onlarda yok, onlarda varsa bizdeki daha iyi olmalı düşüncesinin bile ayıp sayıldığı yıllar eskiden...

Pazardan, bakkaldan alınanın komşular görmesin diye çaba gösterilerek eve getirildiği yıllar var ya hani kokusu yan komşuya gitmiştir diye ikram tabağı İle gönlü alınan komşuluk hani eskiden...

Biz ne ara bu hale geldik. Elimizdekini millete gösterme çabası ve bununla mutlu olma hevesi, sosyal medya hesaplarından “Bu günde böyle olsun dedik” diye lüks mekanlardan atılan resme yapılan yorumlar ve beğenilme sayısı kadar yüzlerin gülmesi falan da filan da...

Karton bardaklara ismini yazdırıp beğenileri en pahalıya yudumlamaktan zevk almak

Yolu çeker gibi lüks arabasını çekip sosyal paylaşım hesaplarının hikayelerinde gösteriş çalımı atmak falan da, filan da...

40 yıllık hatırın kahve fincanlarında kaldığı, hatıra gönüle karınların tok olduğu, 40 saniyenin dahi sözünün edilmediği bu yıllara nasıl geldik biz?

Ağlayanın gülüyormuş gibi, mutsuzun mutluymuş gibi, her gün lüks restoranlardan çıkmıyormuş gibi, hayatı zirvelerde yaşıyormuş gibi, sevmeyenin seviyormuş gibi, gibi, gibi, gibi...

Sanal alemde herkes mutlu...
O yüzden gerçek hayat yaşanası bir alem olmaktan çoktan yol aldı.

Daha önceki yazılarımda farklı konularda da söylemiştim, biz manevi değerler olarak hani eskiden olduğu gibi, fabrika ayarlarına dönmezsek eğer mutluluğu sanal alemin beğeni ve yorumlarında ararız...

“Bu günde böyle olsun”

Yüzünüzden gülücükler yarından umudunuz eksik olmasın...